Fietsweek Bormio

Om 5.00 uur vertrokken Wilgert en Frank richting Bormio in Italië. De reis verliep voorspoedig en na een goede 10 uur rijden arriveerden we in Bormio bij Hotel Funivia. 

Na een goed ontbijt hebben we ons klaar gemaakt voor onze 1ste fietsdag. Vandaag stond de Gavia op het programma. De top van deze berg werd in een kleine 2 uur bereikt en was mijn inziens goed te doen maar Wilgert had er iets meer moeite mee. Na een kop koffie met lekker stuk taart zijn we aan de afdaling begonnen. Weer in Bormio aangekomen hebben we de Forte di Oga beklommen. Deze was verraderlijk steil en in combinatie met het warme weer was dit meer dan genoeg voor de 1ste dag.

Afstand: 70 km; 1965 hm;19,2 km/u gem. snelheid.

Gavia: 26,7 km; 1420 hm; 5,6% gem. stijgingspercentage Forte di Oga: 7 km; 544 hm; 7,6% gem. stijgingspercentage 

De wekker werd wat eerder gezet want we gingen vandaag de Stelvio maar liefst 2 x beklimmen. Eerst de innerlijke mens versterkt en toen de fiets op. De 1ste 10 km van beklimming ging lekker maar toen begon het te regenen. Eerst rustig en daarna plensde het eruit. Gelukkig zaten we ter hoogte van de tunnels en konden we schuilen. Toen de plensregen overging naar een regenbui hebben we de regenjassen aangetrokken en werd er verder gefietst. Na 2 uur klimmen bereikte Frank de top en

Wilgert volgde even later. Snel wat foto’s maken (het was maar 7 graden) en toen zijn we aan de afdaling naar Santa Matia (Umbrailpass) begonnen. Eenmaal in Santa Maria aangekomen zijn we naar Glurns gefietst. In dit Romeinse stadje hebben we geluncht. Nadat de buikjes en bidons weer gevuld waren werd er koers gezet naar Prad. Hier start de 2e beklimming van de Stelvio. Het eerste gedeelte van de beklimming was goed te doen. Nadat we Traffoi uit reden werd het toch wel serieus werken. Het stijgingspercentage kwam niet vaak meer onder de 9 %. Maar na 2 uur en 27 minuten kwam Frank als eerste boven en Wilgert volgde op een kleine 8 minuten. Het was flink afzien maar we hebben het maar mooi gedaan. Dit nemen ze ons nooit meer af!

Afstand: 108km; 3370 hm;17,4 km/u gem. snelheid.

Stelvio vanuit Bormio: 21,5 km; 1533 hm; 7.3% gem. stijgingspercentage. Stelvio vanuit Prad: 24,1 km; 1832 hm; 7,6 gem. stijgingspercentage. 

Waar we beiden dachten na de inspanning van gisteren dat we zouden slapen als een os kwamen we bedrogen uit. We hadden allebei een onrustige nacht gehad, mede door de hete kamer. We hebben besloten om het vandaag rustig aan te doen kozen en ervoor om de route naar Lago di Cancano te nemen. We hadden een route meegekregen van Rob Muijsenberg en deze hebben we gefietst. We fietsten weer richting de Oga waar we een 3 km mochten klimmen. Hierna daalde we af naar de voet van de beklimming naar Lago di Cancano. Althans dat dachten we. Er werd ons in het hotel verteld dat deze beklimming een rustige aanloop zou hebben. Helaas had Rob een alternatief ingebouwd en hadden we een alles als behalve rustige aanloop. We mochten met een 10 % beginnen en deze liep gestaag op tot 15% (bedankt Rob!). Dus daar ging ons voornemen om een rustige rit te maken. Eenmaal op de originele route was het toch nog best aanpoten. Eenmaal boven aangekomen lag een geweldig mooi bergmeer en verderop lag een stuwdam. Ter hoogte van de Stuwdam hebben we een lekkere koffie en een cola genuttigd. Na het maken van enkele foto’s zijn we weer naar Bormio afgedaald.

Afstand: 35 km 960 hm; 17 km/u gem. snelheid.

1ste gedeelte van de Oga: 3 km 230 hm 7,8 % gem. stijgingspercentage Lago di Cancano: 8,9 km; 635 hm; 7% gem. stijgingspercentage. 

We hadden de wekker gezet om 7.30 uur om op tijd te kunnen ontbijten. We wilden om 9.00 uur aanfietsen want vandaag staat de Mortirolo en de Gavia op het programma.

We vertrokken vol goede moed naar de voet van de Mortirolo. Hiervoor moesten we +/- 30 km vals plat omlaag richting Grosio. Onderweg werden we door een groep Belgische fietsers, die in ook in ons hotel verbleven, ingehaald. Het was ideaal om hier achter te hangen en hiervan lekker te profiteren.

Om 9.30 uur begonnen we aan de klim. Gezamenlijk fietsen we de eerste kms naar boven. Tot dat het wat steiler (+10%) werd. Deze stijging ligt Frank iets beter dan Wilgert. Beiden hadden goede benen en werd deze mythische berg aan ons palmares toegevoegd. Frank was om 11.00 uur boven en Wilgert volgde op enkele minuten. Boven op de top nog enkele foto’s gemaakt en de afdaling richting Legno ingezet om aan de volgende beklimming te beginnen.

Onder aangekomen troffen we een andere Belgische groep, die ook in ons hotel verbleven en hetzelfde rondje fietsten als wij. Ze hadden problemen met een houder voor de Garmin en we hebben ze kunnen helpen omdat Wilgert wel de juiste sleutel bij zich had. Nadat dit euvel verholpen was werd er koers gezet richting Legno. Net voor Legno had de routemaker Rob Muijsenberg nog een verrassing in de route ingebouwd. We mochten nog een extra “poefje” maken van 3 km met een gem. stijgingspercentage van 10 %. Na dit “poefje” kwamen we in Legno aan en hebben we een goede lunch genuttigd. Na het eten hebben we de bidons gevuld en zijn we verder gegaan om aan de klim van de Gavia te beginnen. De eerste kms gingen we gezamenlijk omhoog maar toen had Wilgert een betere cadans in de benen dan Frank en liep hierdoor voorzichtig verder weg. Naarmate het steiler werd liep Frank weer in op Wilgert en nu waren de rollen weer omgedraaid. Nu was het Frank die voorzichtig wegreed van Wilgert. De stijgingspercentages van de Gavia bleef ons maar slopen. We kregen flinke stukken voor de kiezen met een stijging van gem. 12 % met uitschieters tot 17 % (volgens Wilgert nog meer). De laaste 8 km waren we beiden helemaal naar de klote en moesten we zelfs even van de fiets af om bij te komen. Wilgert had Frank inmiddels weer bijgehaald en ging langzaam verder en Frank kon niet meer volgen. In de laatste 3 km kreeg Frank in beide benen kramp

op plekken waar hij niet eens wist dat er spieren zaten. Dus moest Frank weer van de fiets af. Nadat alle spieren even rust gekregen hadden kon hij zijn lijdensweg vervolgen om boven door Wilgert opgevangen te worden. Beiden waren het er over eens; het was een hel!

Nadat we de jassen aangetrokken hadden werd de afdaling naar Bormio ingezet. Het had er flink geregend, de weg was zeiknat, dus werd er met een gepaste snelheid afgedaald.

Al met al werd het een onvergetelijke dag die we nog lang in onze gedachte zal blijven.

Afstand: 108 km; 2830 hm;17,7 km/u gem. snelheid.

Mortirolo: 14,5 km; 1173 hm; 8,6 % gem. stijgingspercentage. (20,2% steilste 100 meter!) Gavia: 17,5 km; 1360 hm; 8.1% gem. stijgingspercentage. 

Vanmorgen hadden we geen wekker gezet en schoven we om 9.00 uur aan voor het ontbijt. Wilgert had besloten om niet te gaan fietsen omdat al zijn spieren in de benen nog stram en stijf waren. Frank had nog wel het idee om een stukje te gaan fietsen. We zijn tenslotte toch niet voor niets dit hele stuk naar Bormio gereden. Vol goede moed ging Frank onderweg om de klim naar Lago di Cancano nogmaals te fietsen. Eenmaal boven aangekomen is Frank via het gravelpad doorgefietst tot voorbij de Stuwdam. Hier enkele foto’s gemaakt en weer terug naar onderen want het begon langzaam aan te regenen. De afdaling ging voorspoedig en in de laatste s-bocht voor Bormio schoot de fiets onder Frank vandaan (door olie op een deels nat wegdek) en schoof Frank enkele meters over het wegdek. Resultaat enkele flinke schaafwonden. Nadat de schrik er een beetje uit was weer op de fiets en terug naar het hotel. Wilgert schrok van de vlugge terugkeer en zag de schade aan Franks lijf. Wilgert is naar de apotheker gegaan om compressen en alcohol/ontsmetting te halen omdat deze een half uurtje later gesloten zou zijn. Frank is onder de douche gaan staan om het vuil uit de wonden schrobben. Helaas dat de fietsvakantie zo moest aflopen maar het is niet anders.

Afstand:35 km; 820 hm; 19,5 km/u gem. snelheid. 

Lago di Canano: 8,9 km; 635 hm; 7% gem. stijgingspercentage. 

Nadat we uitgebreid ontbeten hadden zijn we weer naar huis gereden. De terugreis verliep voorspoedig en waren we na een goede 10 uur rijden weer thuis.

Kort samengevat, het was een pittig weekje met flinke beklimmingen. Totaal (maar) 356 km gefietst waarin we 9760 hoogtemeters overwonnen hebben. We hebben de bergen beklommen op de wijze zoals we dat in gedachte hadden, inclusief (zoals ze dat hier noemen) de gehele Koninklijke familie: Stelvio (the King), Gavia(the Queen), Mortirolo (the Prins en de Lago di Cancano (the Prinses). Wilgert heeft als aandenken een wieleroutfit gekocht waarop deze monumenten vermeld staan en mag deze dan ook met trots dragen. We hadden een prima hotel (Funivia,een aanrader). Het hotel was voorzien van een grote beveiligde stalling voor de fietsen en compleet uitgeruste werkplaats.

Het enige nadeel is dat Bormio aan de voet van deze bergen ligt en dus vanaf vertrek gelijk met een beklimming moet beginnen. Voor degenen die hier in de toekomst wil gaan fietsen: zorg ervoor dat je goed voorbereid bent. Deze bergen, en zeker als je er 2 op een dag doet, kunnen je slopen. Dat hebben we aan de lijve ondervonden. Onderschat het niet!